Antonina Bąk (ur. 31 marca 1909 r. w Przysietnicy, zm. 27 kwietnia 1992 r. w Trepczy) - polska Sprawiedliwa wśród Narodów Świata

Herman, Izrael i Jehuda Iwler mieszkali przed wojną w Jurowcach koło Sanoka. W trakcie wojny zostali przesiedleni do sanockiego getta. W 1942 r. mieli zostać przeniesieni do pracy w obozie w Zasławiu k. Zagórza.

Jehud Iwler uciekł z getta w Sanoku i ukrył się u kierownika gospodarstwa w Jurowcach. Po pewnym czasie Herman i Izrael uciekli z obozu pracy w Zasławiu i dołączyli do Jehudy. Bracia nie czuli się bezpiecznie w stodole. Latem 1943 r. przenieśli się do pobliskiego lasu porastającego wzgórze Wroczeń. Tam ukryli się w zamaskowanej grocie. Przez następny rok, aż do lata 1944 r., Antonina Bąk przynosiła im żywność. Pokonywała trasę ok. 2,5 km. Dostarczała im od ośmiu do dziesięciu bochenków chleba tygodniowo. Dzięki jej pomocy Iwlerowie przeżyli wojnę i wyjechali z Polski.

Antonina Bąk pracowała we dworze w Jurowcach, gdzie mieszkali także Niemcy. Musiała zdawać sobie sprawę, że w razie wpadki, ryzykuje nie tylko swoim życiem, ale także innych mieszkańców dworu.

Pani Antonina niezbyt chętnie wracała do czasów wojny. Uważała, że każdy postąpiłby podobnie, będąc na jej miejscu. Powiedziała:

"Jak można było odmówić ludziom, którzy głodni, zmarznięci, przestraszeni pukali do drzwi w środku nocy…"*.

17 stycznia 1990 r. Antonina Bąk została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. * Antonina Bąk. Nagrodzona medalem i dyplomem Yad Vashem – Sprawiedliwa wśród Narodów Świata, 

„Tygodnik Sanocki” 2019, nr 8 (1413), s. 13.

Zdjęcie pochodzi ze strony https://muzeumulmow.pl/pl